اورینگ : نوعی درزبند مکانیکی و به شکل چنبره می‌باشد. اورینگ‌ها اغلب از جنس الاستومر و دارای سطح مقطعی گرد می‌باشند. اورینگ به‌طور رایج به گونه‌ای طراحی می‌شود که در یک شیار نشسته در طول فرایند مونتاژ بین دو یا چند قسمت فشرده می‌شود و سبب ایجاد یک آب‌بند مکانیکی در میان قسمت‌ها می‌شود.

کاربرد: عملکرد موفق اورینگ بستگی به طراحی مکانیکی صلبی دارد که بتواند نیروی مؤثری به اورینگ برای تغییر شکل مورد نیاز به آن وارد کند.

فشارمکانیکی وارده بر سطوح اورینگ که با سیال در تماس است محاسبه می گردد. تا زمانیکه فشار سیال از فشار محل اتصال O-ring بیشتر نشود عمل آببندی به خوبی صورت میپذیرد. فشار سیال به صورت یک نواخت بر روی سطح اورینگ که غیر قابل فشرده شدن است منتقل می شود و فشار سطح هم زمان با فشار فزاینده بالا می رود. بنابراین اورینگ تا زمانی که از لحاظ مکانیکی درست نصب شده باشد به خوبی آببندی را انجام می دهد. عمده ترین دلیل عدم آببندی خوب اورینگها بیرون آمدگی قسمت های جفت شده می باشد. درزگیر برای ایجاد یک نقطه تماس بین اورینگ و سطوح آببندی طراحی می شود. این مسئله فشار موضعی زیادی را باعث می شود.